پسر جواني كه دو سال پيش پسرعمه‌اش را به طرز فجيعي به قتل رسانده بود براي بار دوم به قصاص نفس محكوم شد.
پسر جواني كه دو سال پيش پسرعمه‌اش را به طرز فجيعي به قتل رسانده بود براي بار دوم به قصاص نفس محكوم شد.
به گزارش روزنو، ارديبهشت ماه ٩١ زن و مردي با مراجعه به پليس، ماموران را در جريان ناپديد شدن پسرشان قرار داده و به آنها گفتند: پسرمان چند روزي است كه از خانه خارج شده و ديگر بازنگشته است. او آخرين بار به خانه پسردايي‌اش رفت و بعد از آن ديگر از او خبري نشد.
با ثبت اظهارات شاكيان پرونده ماموران به سرعت به خانه پسر دايي مفقودي رفتند و او را تحت بازجويي قرار دادند.
همزمان بررسي فرضيه قتل به عنوان اصلي‌ترين دليل مفقودي پسر جوان در دستور كار ماموران قرار گرفت و سرانجام متهم كه خود را در مقابل اسناد و مدارك پليس مي‌ديد به قتل پسر عمه‌اش اعتراف كرد و گفت: آن روز محسن به خانه ما آمد. او يك مجسمه طلا داشت كه مي‌خواست آن را بفروشد. سر اين مجسمه با او درگير شدم و نفهميدم چه شد كه او را كشتم. بعد از آن جسد را مثله كردم و داخل جوي آب انداختم تا كسي متوجه نشود. با اعترافات متهم،
پرونده پس از صدور كيفرخواست به شعبه ٧٤ دادگاه كيفري استان تهران ارجاع شد با اين حال متهم در جريان دادرسي سخنان خود را انكار كرد و به قضات گفت: روز حادثه محسن به همراه يك دختر به خانه ما آمد. او بعد از مدتي به همراه همان دختر براي فروش مجسمه از خانه خارج شد و ديگر از او خبري ندارم.
با وجود انكار متهم و اظهارات جديدش هيات قضايي دادگاه كيفري او را به قصاص محكوم كردند. با اعتراض متهم، پرونده در ديوان عالي كشور بررسي و اين حكم نقض و پرونده بار ديگر به شعبه ٧١ دادگاه كيفري استان تهران ارجاع شد.
متهم در اين شعبه نيز اظهارات جديدي پيش‌روي قضات قرار داد. وي گفت: پسرعمه‌ام به خانه ما آمد. من يك اسلحه داشتم كه او اسلحه را برداشت. محسن داشت با اسلحه بازي مي‌كرد كه تير شليك شد و به صورتش خورد. من هم كه ترسيده بودم جنازه‌اش را مثله كردم و به بيرون بردم.
چون مي‌دانستم هيچ كس حرفم را باور نمي‌كند كه محسن خودش به خودش شليك كرده است. در پايان اين جلسه قضات براي بار دوم متهم پرونده را به قصاص محكوم كردند.
به گزارش روزنو، ارديبهشت ماه ٩١ زن و مردي با مراجعه به پليس، ماموران را در جريان ناپديد شدن پسرشان قرار داده و به آنها گفتند: پسرمان چند روزي است كه از خانه خارج شده و ديگر بازنگشته است. او آخرين بار به خانه پسردايي‌اش رفت و بعد از آن ديگر از او خبري نشد.
با ثبت اظهارات شاكيان پرونده ماموران به سرعت به خانه پسر دايي مفقودي رفتند و او را تحت بازجويي قرار دادند.
همزمان بررسي فرضيه قتل به عنوان اصلي‌ترين دليل مفقودي پسر جوان در دستور كار ماموران قرار گرفت و سرانجام متهم كه خود را در مقابل اسناد و مدارك پليس مي‌ديد به قتل پسر عمه‌اش اعتراف كرد و گفت: آن روز محسن به خانه ما آمد. او يك مجسمه طلا داشت كه مي‌خواست آن را بفروشد. سر اين مجسمه با او درگير شدم و نفهميدم چه شد كه او را كشتم. بعد از آن جسد را مثله كردم و داخل جوي آب انداختم تا كسي متوجه نشود. با اعترافات متهم،
پرونده پس از صدور كيفرخواست به شعبه ٧٤ دادگاه كيفري استان تهران ارجاع شد با اين حال متهم در جريان دادرسي سخنان خود را انكار كرد و به قضات گفت: روز حادثه محسن به همراه يك دختر به خانه ما آمد. او بعد از مدتي به همراه همان دختر براي فروش مجسمه از خانه خارج شد و ديگر از او خبري ندارم.
با وجود انكار متهم و اظهارات جديدش هيات قضايي دادگاه كيفري او را به قصاص محكوم كردند. با اعتراض متهم، پرونده در ديوان عالي كشور بررسي و اين حكم نقض و پرونده بار ديگر به شعبه ٧١ دادگاه كيفري استان تهران ارجاع شد.
متهم در اين شعبه نيز اظهارات جديدي پيش‌روي قضات قرار داد. وي گفت: پسرعمه‌ام به خانه ما آمد. من يك اسلحه داشتم كه او اسلحه را برداشت. محسن داشت با اسلحه بازي مي‌كرد كه تير شليك شد و به صورتش خورد. من هم كه ترسيده بودم جنازه‌اش را مثله كردم و به بيرون بردم.
چون مي‌دانستم هيچ كس حرفم را باور نمي‌كند كه محسن خودش به خودش شليك كرده است. در پايان اين جلسه قضات براي بار دوم متهم پرونده را به قصاص محكوم كردند.
منبع: اعتماد
نظراتی كه حاوی توهین و مغایر قوانین کشور باشد منتشر نمی شود
لطفا از نوشتن نظرات خود به صورت حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید
